खूप काळाने माझ्याच्ग ब्लोगात असेच डोकावून पाहिले तर मी काय काय लिहिले होते त्याने मलाच गम्मत वाटली. मागचे बरेच काही आठवले त्यानिमित्ताने! लिहिले पाहिजे असेच .. आपलेच जुने फोटो पाहिल्यावर जसे गालातल्या गालात हसू येते तसेच काहीसे वाटते जुने काय काय उघडून पाहतांना! पण त्यासाठी आळस सोडायला हवा! :)
परवा पोरीने भयानक धुमाकूळ घातला . आजीने माझे अश्रू का पुसले म्हणून जबरदस्त आदळआपट झाली. त्यामुळे आलेले अश्रू आरश्यात दाखवून अश्रू पुसलेच नाहीत असा पवित्रा घेऊन सुटका करून घेतली. त्यावरून आईने माझीच जुनी आठवण सांगितली. त्यावेळी मला दगडावरून वेचून पुन्हा अश्रू लावून द्यावे लागले होते म्हणे.
भूतकाळ असा सहजच समोर येतो.... गंमत वाटते अश्या वेळी!
आळस सोडायचा म्हणतोय सध्या!
परवा पोरीने भयानक धुमाकूळ घातला . आजीने माझे अश्रू का पुसले म्हणून जबरदस्त आदळआपट झाली. त्यामुळे आलेले अश्रू आरश्यात दाखवून अश्रू पुसलेच नाहीत असा पवित्रा घेऊन सुटका करून घेतली. त्यावरून आईने माझीच जुनी आठवण सांगितली. त्यावेळी मला दगडावरून वेचून पुन्हा अश्रू लावून द्यावे लागले होते म्हणे.
भूतकाळ असा सहजच समोर येतो.... गंमत वाटते अश्या वेळी!
आळस सोडायचा म्हणतोय सध्या!