Saturday, May 2, 2020

जसे नादती सूर सुखाचे,
दुःखाचीही किणकिण असते |
असेंच स्मरतां तुझे हासणे ,
सुखदुःखाची सीमा विरते ||

चुंबून घेता तुझी कुंतले,
ओठांवरती धुसफूस असते |
मजला ठावूक त्यांची खोडी,
मुळी कश्याची भ्रांत न उरते ||

कसे सोडवू या हृदयाला,
तुरुंग बटांचा, सहजी फसते |
कोण देश हा कसले जग हे ?
माझे मीपण मला न स्मरते ||

( जुनीच आहे, पहिल्या दोन ओळींसाठी रोहन विसपुते चे धन्स!!)

No comments: